Książkę dostałem do recenzji wczoraj i bardzo mnie rozbawiła. Po pierwsze to jest zwyczajnie ładna. Ma fajnie, niebanalne ilustracje, każda strona ma dodatkowo świetne tło, a całość jest w doskonałych kolorach
Bardzo mi się podoba pomysł na tę serię podoba. Było już o mrówkach, teraz jest o pająkach, liczę na ślimaki. Są to książki dla naprawdę małych dzieci, już od dwóch lat, więc dobrze, że są całe kartonowe
Tak, przyznaję, jestem tą książką zachwycony. Świetne źródło wiedzy o czymś, co wszystkich nas dotyczy od wieków. Wiedzy nietypowej, bo nie znajdziecie jej w podręcznikach szkolnych, bajkach, programach dla dzieci – nigdzie
Byłem przekonany, że to książka dla maluchów, które uczą się odzwyczajać od pieluchy. Ale kiedy dałem ją Klarze, to tak się zafascynowała, że czytała ją 7 razy jednego dnia, i jeszcze do niej wraca
Książka spodobała mi się z dwóch powodów – po pierwsza ma idealnie senną okładkę. A po drugie ma fajny tytuł, który od razu wskazuje na to, że historia będzie o tym przypadku, kiedy chcemy usnąć i za nic nie możemy
Książka jest raczej dla trochę mniejszych dzieci, ale przeczytałem ją z przyjemnością na jeden raz. Tradycyjnie, jak to mi się zdarza z dobrymi książkami. PS. W tle zdjęcia możecie zobaczyć tematyczną torbę z manufaktury RUNO
Mojej siostrze Klarze lat 5 „Uczta…” się bardzo podobała. Zwłaszcza zastanowiły ją wielkie ilości sztućców. Zaczęła się niepokoić dlaczego w jej zestawie są tylko cztery
Nie wiem co to jest dokładnie, czy wierszyki, czy mini opowiadania, ale moją siostrę Klarę zachwycają. Bohaterami są małe aniołki, kotki, królewny, księżniczki, krasnale, itd. Wszystko małe. Małe i słodkie
Książka trafiła w super moment, bo moja siostra była nad morzem i mogłem jej wysłać. Dzięki temu dostałem fajne zdjęcia z plaży, co jest ważne, bo cała akcja ze smokiem dzieje się właśnie na nad morzem
Z powodu zmutowanego genu August ma zdeformowaną twarz i mimo że przeszedł 27 operacji nadal wygląda makabrycznie. Wychowuje się w kochającej, wesołej rodzinie. Ma rodziców, starszą siostrę i psa
Jest to druga część jednej z ulubionych książek Klary „Księżniczki i smoki”. Która, moim zdaniem, jest trochę szalona. Rycerze nie wydają mi się aż tak szaleni, ponieważ nawiązują do legendarnych rycerzy
Dla głównego bohatera Adama, był to czas, kiedy był nastolatkiem i miał sprawy nastolatków, a jednocześnie obserwował zwyczajne życie w Polsce – kartki na żywność, pustki na stołach, a potem początek przemiany – obrady Okrągłego Stołu, pierwsze wolne wybory
Właściwie to jak tylko zobaczyłem nazwisko autora, to zacząłem czytać od razu, bo chciałem zobaczyć tylko kilka stron, a przeczytałem prawie całą książkę naraz. Przerwałem, bo musiałem naszykować lekcje i iść spać
Wcześniej nic nie wiedziałem o malarzu Aleksandrze Gierymskim. I wielkie zaskoczenie. Książę otwiera tak wciągające opowiadanie, że jak się skończyło, to bardzo żałowałem. Trochę fantasy, trochę z dreszczykiem
Klara poznała Alberta jak miał 4 lata. Potem miał 5, tak jak teraz Klara i bardzo ją to cieszyło. W ostatnich dwóch częściach Albert podrósł i skończył lat 6. Klara mówi, że to nie szkodzi, bo ona „następnym razem” też będzie miała 6 lat
Nowa część o małym słoniu – naprawdę małym, mieszka pod dmuchawcem – jest najbardziej szalona ze wszystkich. Chociaż zgodnie z tytułem powinna być spokojna. Skoro słoń się zastanawia, to powinien być zamyślony
Wywiad z Kim Jin-Kyungiem, autorem pierwszej koreańskiej serii fantasy „Szkoła kotów” z wydawnictwa Kwiaty Orientu, której pierwszy tom cieszył się w Polsce ogromnym powodzeniem a teraz swoją premierę ma tom drugi
W tej książce jest coś świetnego – kosmos zmienia się w zależności od tego jak naświetlimy strony. Możemy próbować wszystkie naświetlić tak samo, ale przez to, że w książce są dziurki, wycięcia, dodatkowe kształty – 12 NOCNYCH ZDJĘĆ
Książka bardzo dobrze się zaczyna, bo kulą ziemską z zaznaczoną Grenlandią, czyli miejscem zamieszkania głównego bohatera. Potem jest o życiu liska podzielonym na noc i dzień polarny, co też jest fajne
Oprawa jest twarda, a grzbiet płócienny, żółty, z nadrukowanymi napisami i logo wydawnictwa. Wygląda to naprawdę genialnie i jeśli szukacie książki na prezent to ta będzie idealna. Tak jak Lotta wydana w ten sam sposób w tym wydawnictwie.
Bardzo zabawna książeczka wyliczanka. Tak myślę, ale może to wiersz? Poziom abstrakcji jak to mówi Klara „milion nieskończoność”. Naprawdę trudno mi napisać o co chodzi, ale bohaterów jest masa i są wszyscy nietypowi.
Jako nastolatek planował być malarzem, ale już wtedy tworzył w wyobraźni światy, w których dokonywał rzeczy niemożliwych. Zapraszam na wywiad z Grzegorzem Gortatem autorem „Miasteczka ostatnich westchnień„.
Jedna z najlepszych książek jaką przeczytałem. Myślę, że znalazłaby się w pierwszej piątce. I dlatego chociaż staram się opisywać głównie książki dla dzieci i młodszej młodzieży, muszę opowiedzieć Wam o Metrze.
Muszę napisać, że jestem nią bardzo zaskoczony, z powodu kolorów. Nie lubię takich mocnych, jaskrawych barw, a te wyglądają genialnie. Nie mam pojęcia jak to wytłumaczyć, może jest to sprawa tego, jak się łączy taki jaskrawy kolor z innymi kolorami?
Rewelacyjne ilustracje – dodałem zdjęcia, więc możecie zobaczyć. Są rysunki i koty wyklejone z materiału, takiego jak Klara czasem klei obrazki, z filcu. Wygląda to bardzo dobrze, bo koty trochę są jak maskotki, kojarzą się z przytulaniem.
Seria „Lepiej w to uwierz” to krótkie powieści z elementami grozy, fantasy, kryminału. W „Miasteczku…” każdy znajdzie coś dla siebie. Jedni intrygę, inni magię. Mnie bardziej wciągnęło to drugie. Zaciekawiło mnie przedstawienie miasteczka umarłych zwierząt
Po mitach dla dzieci, kolejny świetny temat. Pisałem to już wiele razy, ale też wiele razy to słyszałem, że Biblię i Mitologię musi znać każdy, bo motywy z tych książek pojawiają się wszędzie od książek, filmów, obrazów po gry komputerowe. Poważnie.
Muszę przyznać, że ilustracje są niesamowite. Nie dziwię się, że Klara chciała je oglądać i wymyślać swoje historie. Naprawdę dużo czasu nad tym spędziła.Moim zdaniem pomysł z powiedzeniem każdej dziewczynie, że jest księżniczką, jest naprawdę doskonały.
Basia to taka niby zwyczajna seria książek. O życiu małej dziewczyny i jej rodziny, mamy, taty i dwóch braci. I ich przygodny też są zwyczajne, właściwie to nie przygody, tylko normalne, życiowe rzeczy.
Bardzo lubię takie wydania książek. Są małe, ale bardzo staranne, mają dobry format, papier, świetne rysunki i kolory. Na przykład dla Klary są bardzo wygodne, bo ona jest jeszcze mała, ale też łatwo je ze sobą zabrać