Książka zainteresowała mnie ze względu na ilustracje, która zrobił mój ulubiony polski twórca komiksów dla dzieci Tomasz Samojlik. Można rozpoznać, że to on rysował. Jest kolorowo i wesoło, wszyscy są zadowoleni zgodnie z ideą książki – promocją sportowego spędzania czasu
Nie wiem czy pamiętacie, może wtedy się jeszcze nie znaliśmy, ale jeszcze 2 lata temu stoczyłem prawdziwą „walkę” o niekupowanie mi czytnika. Aż tu nagle, zupełnie niespodziewanie czytnik dostałem. I co teraz?
Małe dzieciaki mogą poznać nazwy rzeczy znajdujących się w piórnikach. Na przykład Klara przy okazji dowiedziała się co to jest korektor, bo nie wiedziała i czym się różni linijka i ekierka (nie wiem czy zapamiętała ekierkę, bo wcześniej mówiła na nią też linijka)
Myślę, że słowo „dzikie” jest jednym z najbardziej zachęcających do zabaw, wypraw, odkryć. Fajnie jest trochę „podziczeć”, albo znaleźć jakieś totalnie dzikie miejsce, albo odkryć jakieś dzikie stworzenia. To wszystko jest w tej książce
Jest to pierwsza książka, którą przeczytałem na czytniku, ale mam tyle uwag na ten temat, że przygotuję oddzielny wpis. A dziś parę słów o kultowej dla wielu osób powieści „Gwiazd naszych wina”
Książki dla małych dzieci bywają naprawdę zabawne i dobrze narysowane. A do tego mają pomysły zaskakujące, a jednocześnie znane każdemu z życia. Ta historia na przykład kojarzy mi się z chwilą, kiedy ma się za dużo zabawek
To bardzo fajna akcja dziki której wydawnictwo Muza wznawia książki sprzed kilkudziesięciu lat, których dziś nie można dostać (albo można, ale stare i często drogie albo z kolei rozpadające się)
Okładka w kolorze tektury, czy jakiegoś zwykłego pudła? Tak! Wygląda genialnie, z białymi rysunkami i bordowymi wykończeniami. Jak stary zeszyt. Moim zdaniem jedna z najładniejszych okładek książkowych jakie widziałem w ogóle
Kiedy przeglądałem budowle takie jak Miasto Krasnaludów, czy minecraft’owa wersja mostu Tower Bridge przypomniały mi się czasy, kiedy potrafiłem przesiedzieć przed komputerem parę godzin sam, lub z kolegami eksplorując i budując w świecie Minecraft
Po pierwsze, to mnie się ten stary Londyn bardzo podoba, bo jest taki… londyński. Dokładnie taki, jak sobie wyobrażam po czytaniu różnych książek. Szczerze, to chciałbym, żeby teraz taki właśnie Londyn był
Przede wszystkim to Śmierć z Terrego Pratchetta – TEN Śmierć, a nie TA Śmierć – jest od kilku lat moją ulubioną postacią literacką w ogóle. To znaczy dosłownie jest to numer 1 w moim osobistym TOP bohaterów książkowych
Fajne, wygodne wydanie baśni, u nas akurat było czytane w podróży i na wyjeździe. Tekstu jest bardzo dużo i całkiem sporo ilustracji. Książka wydana została w cyklu „Z biblioteki wydawnictwa Nasza księgarnia”
Ziuzia jest fajną dziewczyną. Sypia z dezodorantem, to znowu z marchewką. Cieszy się, że natka z marchewki to dziewczyna, bo myślała, że to ten natek. Ziuzia strzela focha, albo ma niby depresję. Albo chce grać coś dziwnego w przedstawieniu
Po tej książce Klara natychmiast zaczęła ćwiczyć czy wie jak się nazywa i gdzie mieszka, więc opowieść musiała zrobić na niej wrażenie. Polecam i „Przygodę z małpką” i wszystkie stare książki wydane w tej świetnej serii
Na okładce jest wycięte jedno oko, ale kiedy się rozłoży książkę widać dwa miejsca na oczy i za każdym razem nową postać. Z Klarą bawiliśmy się tak, że miała dobierać sobie ozdoby na głowę do każdej postaci z rozkładówki
Nie wyobrażam sobie ile trwało robienie ilustracji do tej książki. Są jakby najpierw wszystkie były uszyte z różnych materiałów, a potem pokazane na zdjęciach. Są bardzo szczegółowe i ozdobne, a materiały są różne
Zwierzęta z tej serii książek przechodzą prawdziwe choroby, a pisarka dokładnie opisuje jak weterynarz Magda je leczy, tak jak dzieje się to w rzeczywistości. Czyli naprawdę można się czegoś dowiedzieć
Pewnego dnia Pettson przynosi do domu koguta. Nie planował go przygarnąć, ale w ten sposób uratował go przed ugotowaniem na rosół, więc nie miał wyboru. Kury są zachwycone. Ale nie Findus, który koguta nie znosi
Kolejna z książek, którą uważam za obowiązkową w swoim zbiorze, czyli przegląd zwierzaków żyjących w Polsce + jeden rozdział o zasięgu europejskim. Przede wszystkim nie jest to książka, którą trzeba czytać naraz, albo po kolei
Lepiej opracowanych informacji o smokach nie znajdziecie. Wiem, bardzo lubię smoki i swego czasu czytałem wszystko smocze, co znalazłem. A tu w dodatku mamy zebrane bestie z naszego otoczenia!
„Kolorowe miasta” to według mnie kolorowanka po pierwsze ekskluzywna, po drugie dla starszych. Bo jednak taka rozrywka jak kolorowanie obrazków wydaje mi się dla małych dzieci powiedzmy z przedszkola, a tu niespodzianka
Z książki widzimy, że bycie patriotą to dbanie o swój kraj, czyli dobre życie i bycie dobrym człowiekiem. I to jest zrozumiałe i osiągalne dla każdego, niezależnie od wieku. Nawet dla mojej małej siostry
Mam fajnych rodziców, ale to nie znaczy, że nie sprawiają problemów. Na przykład z książkami. Mają swoje ulubione z dzieciństwa i czasów kiedy byli nastolatkami i uważają, że te są najlepsze i trzeba je przeczytać
Sama treść jest bardzo nietypowa, bo jest to dramat dla dzieci. To znaczy spisany teatr dla dzieci. Sztuka została napisana dla Wrocławskiego Teatru Lalek, a po raz pierwszy wystawioną ją w 2013 roku
Jest takie powiedzenie „kopalnia wiedzy” i bardzo tu pasuje, bo jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu której człowiek zwyczajnie robi się mądrzejszy. „Uniwersytetu…” lepiej nie przegapić
Tak, przyznaję, jestem tą książką zachwycony. Świetne źródło wiedzy o czymś, co wszystkich nas dotyczy od wieków. Wiedzy nietypowej, bo nie znajdziecie jej w podręcznikach szkolnych, bajkach, programach dla dzieci – nigdzie
Byłem przekonany, że to książka dla maluchów, które uczą się odzwyczajać od pieluchy. Ale kiedy dałem ją Klarze, to tak się zafascynowała, że czytała ją 7 razy jednego dnia, i jeszcze do niej wraca
Książka spodobała mi się z dwóch powodów – po pierwsza ma idealnie senną okładkę. A po drugie ma fajny tytuł, który od razu wskazuje na to, że historia będzie o tym przypadku, kiedy chcemy usnąć i za nic nie możemy
Książka jest raczej dla trochę mniejszych dzieci, ale przeczytałem ją z przyjemnością na jeden raz. Tradycyjnie, jak to mi się zdarza z dobrymi książkami. PS. W tle zdjęcia możecie zobaczyć tematyczną torbę z manufaktury RUNO
Nie wiem co to jest dokładnie, czy wierszyki, czy mini opowiadania, ale moją siostrę Klarę zachwycają. Bohaterami są małe aniołki, kotki, królewny, księżniczki, krasnale, itd. Wszystko małe. Małe i słodkie