Frania to czterolatka chodząca do przedszkola. Ma bardzo zajętych rodziców, dwie siostry – starszą i młodszą – oraz pluszaka Rysia. Niestety Frania ma też… okulary, co bardzo jej nie pasuje. Mimo że takie same okulary nosi tata. Być może jednak z taty nikt się z tego powodu nie śmieje. Ale z Frani już tak. Zwłaszcza jeden chłopak w przedszkolu, Wiktor
Nie jest to na pewno komiks służący rozrywce, ale każdy nastolatek powinien go przeczytać, mało tego, powinien go przeczytać każdy rodzic nastolatka. A to z powodu tematu, którym jest bardzo poważna choroba, czyli depresja. Twórcy komiksu podpowiadają, że choroba ta często spotyka nastolatków, ponieważ to trudny moment w życiu
Bon ton jest ważnym elementem głównego wątku fabularnego, nie znajdziemy tu zwyczajowych wskazówek odnośnie zasad savoir-vivre. Tym razem zadaniem bon tonu jest pchnięcie akcji do przodu. Głównym bohaterem komiksu jest Robin Nietakt – rozbitek, który po wielu samotnych latach na wyspie wraca do cywilizacji, z czym ma niemały problem – przez czas spędzony w osamotnieniu zapomniał o wszelkich zasadach kultury osobistej
Mogę szczerze powiedzieć, że to jedna z najlepszych książek, jakie wyszły w tym roku. Nietypowa. Dobrze napisana. Szczera. Przerażająca i wciągająca. Opisująca najprostsze i podstawowe rzeczy. Po wypadku głównego bohatera spojrzałem na grubość książki i pomyślałem: Serio? Co jeszcze może się wydarzyć sparaliżowanemu nastolatkowi? O czym będzie tych kilkaset stron?!
To część wydana przy współpracy Lasów Państwowych. Jest o wyjeździe Baśki i jej rodziny do lasu. Ale nie na zwykły spacer, tylko na weekend. Oglądają drzewa, słuchają ptaków, uczą się zbierać grzyby, występują w roli karmy dla komarów. Za to „Basia w krainie pociągów” to książka do uzupełniania, z zadaniami do wykonania oraz nauką liter i cyfr
Życie w leśnym domku wygląda zupełnie inaczej, jest więcej przestrzeni, trzeba iść do nowej szkoły, nawiązać nowe znajomości, zająć się ogrodem, w ogóle zmienić styl życia. Wszyscy oczywiście są bardzo szczęśliwi, a babcia zaczyna nawet prowadzić własny interes, czyli niedzielną sprzedaż domowych gofrów ludziom, którzy spacerują po lesie
Bohaterem książki jest zły wilk, który wybiera się na spacer. Jest najedzony i zadowolony, ale jeszcze mu mało, więc postanawia wymusić trochę komplementów na własny temat. Spotyka różnych, mniejszych od siebie, mieszkańców lasu w tym dziewczynkę w czerwonym kapturku, trzy świnki, siedmiu krasnoludków
Co jest więc najważniejszym elementem „Miszy i Griszy”? Ilustracje. Jak wspomniałem, gdy pierwszy raz przejrzałem książkę, to właśnie one najbardziej przykuły moją uwagę. Ta, na której Misza idzie przez las, nadawałby się do filmu animowanego. Zresztą wszystkie obrazki są dobrze zrobione
Bardzo lubię serię „Lepiej w to uwierz”. Wiecie z czym mi się kojarzy? Ze straszymy opowieściami opowiadanymi przy ognisku. Takimi po których ludzie mówią do ciebie „Człowieku, to niemożliwe”. A ty im odpowiadasz „Lepiej w to uwierz” – najlepiej gdyby w tym momencie za ich plecami pojawił się złowróżbny cień, ale nie można mieć wszystkiego 😉
Na temat książek (i nie tylko) zdążyłem nauczyć się już jednego – Francuzi zawsze mają świetne pomysły, jeśli nie szalone, to genialne w inny sposób. „Nowy Jork Piżamorama” jest potwierdzeniem tej reguły, za pomocą sprytnej iluzji twórcy sprawili, że ilustracje się ruszają – dosłownie
Pamiętam tę książkę. Przeczytałem ją w którejś z pierwszych klas podstawówki, kiedy odkryłem w bibliotece serię „Całą polska czyta dzieciom”. Bardzo ją polubiłem. A teraz zachwyciła moją sześcioletnią siostrę i… Tatę
Historia i pomysł na książkę wydał mi się tak oczywisty, że aż genialny. I pisząc genialny, wcale nie przesadzam. Podobno tak jest, że w każdej dziedzinie najprostsze projekty są najlepsze, ale najtrudniej je wymyślić
Doskonałym dodatkiem do książki jest płyta. Usłyszymy na niej polsko-francuską aktorkę Elizabeth Dudę, dzięki czemu możemy posłuchać historyjek zarówno w naszym języku, jak i ojczystym La Fontaine’a. Jeśli więc ktoś uczy się francuskiego, może nie tylko przeczytać bajki, ale też osłuchać się z poprawną wymową
Bohater opowieści to postać historyczna – konkretnie irlandzki badacz Antarktydy, który w latach 1914-1916 dowodził ekspedycją mającą na celu przejście przez wspomniany kontynent, z załogą składającą się z 26 ludzi i… 69 psów. Głównym źródłem transportu miał być statek Endurance…
Mam w domu sporo dziecięcych książek w języku angielskim, bo rodzice kupowali mi je od kiedy uczyłem się tego języka. Teraz naukę angielskiego rozpoczyna Klara, więc będą się u nas pojawiały nowe książki. Pomyślałem, że to dobry moment, żeby zrobić dział z takimi książkami, ale dostępnymi w Polsce
Książka dla młodzieży i dorosłych. Ale w końcu w opracowaniu graficznym jak dla dzieci. Czyli ładna, z ilustracjami, fajnie rozłożonym tekstem i treścią bardzo merytoryczną, na temat niebanalny i ciekawy
Sporo jest na rynku książek, których bohater idzie pierwszy raz do szkoły. (Sam będę teraz szukał więcej takich tytułów, bo moja siostra Klara od września zaczyna pierwszą klasę). Ale ta książka o szkole i początkujących uczniach jest co najmniej nietypowa
Te słowniki są skazane na sukces. Po pierwsze przez doskonały pomysł, po drugie przez ilustracje. W każdym z nich jest 16 słów, w językach: polskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim. Takie proste, a takie genialne rozwiązanie
Temat gier komputerowych jest rzadko podejmowany w powieściach, a jeśli już się pojawia to i tak przeważnie sama gra nie jest najważniejsza. Tym razem jest inaczej. W „5 sekund do Io” wirtualny świat ma spore znaczenie bo właśnie w nim dzieje się większość akcji, choć ważniejszym wątkiem są raczej elementy kryminału niż sama rozgrywka
Lego to moja ukochana zabawka z dzieciństwa. Właściwie lubię Lego do dziś i na szczęście widzę, że Klara też złapała bakcyla, więc w domu pojawiają się nowe zestawy. Dlatego też bardzo cenię i uwielbiam albumy o Lego z wydawnictwa Ameet
Cała afera odbywa się z powodu starego jak świat: dziecko chce mieć swoje zwierzątko, a rodzic nie bardzo chce mu na to pozwolić. Bo zwierzątko zawsze bałagani, jest kłopotliwe, głośne i trudno je wytresować. Każdy kiedyś przez to przechodził, jako dziecko, albo jako rodzic
Kolejne dwie książki wydane przez Muzę przy współpracy z Muzeum Książki Dziecięcej. Jak się domyślacie w tej serii wznawiane są stare tytuły, które czytali nasi rodzice, a nawet nasi dziadkowie. Obie dzisiejsze propozycje ukazały się po raz pierwszy ponad pół wieku temu
„Jak cię kopnę, jak cię palnę, to polecisz na Krochmalnę” podłapała Klara z książki i recytowała wiele, wiele razy, a na koniec zaczęła podśpiewywać. To powiedzonko warszawskich robotników zapamiętała z dzieciństwa autorka wspomnień
Biorę nowy tom o ryjówce, czytam, strasznie mi się podoba. „No, szkoda, że to już koniec”. Zaglądam do poprzedniego tomu i co? Czytam cały od nowa, a potem pierwszy. I wydaje mi się, że może nie wszyscy wiedzą, jaka to doskonała seria, więc pisząc recenzję w środku nocy (bo się zaczytałem) czuję, że przecież nie mogę pominąć pierwszych części!
Nie wiedziałem, że Madeline to książka obrazkowa z tekstem pisanym wierszem. I że jest taka stara – powstała w 1939 roku! A mimo to przygody małych, francuskich dziewczyn są ciekawe również dzisiaj. Zresztą pewnie wszyscy znacie je z telewizyjnych bajek
Owoce i warzywa są zdrowe i każdy to wie. Ale właściwie dlaczego? Co w nich jest takiego? O tym właśnie jest ta obrazkowa książka. Znajdziecie tu przekroje a na nich składniki znajdujące się w środku
Jeszcze jedna nietypowa kartonówka. Tym razem możemy przez okrągły rok podglądać życie w pewnym mieście. Każda rozkładówka to jeden miesiąc. W lewym roku mamy podaną nazwę a obok godzinę i temperaturę – bardzo fajny pomysł, bo obserwujemy jak się zmieniają nie tylko miesiące, ale i pory dnia i pogoda
Jeszcze nie zdążyłem napisać, co myślę o książce „Ćwir”, a tu wydawnictwo Dwie Siostry zaskoczyło mnie tytułem „Pod ziemią, pod wodą”. To duży, dwustronny album – z jednej strony dowiadujemy się co jest pod ziemią, z drugiej co jest pod wodą. Naprawdę jestem pod wrażeniem
Ta kartonówka zaskoczyła mnie, bo jest to słownik, ale polsko-rysunkowy. To znaczy jest rysunek a pod nim nazwa po polsku, a nie po angielsku, niemiecku, czy rosyjsku. A to dlatego, że jest to słownik dla maluchów
Od razu wiedziałem, że ta seria ma coś wspólnego z „Czytam sobie”. Może po grzbiecie, może po papierze. I rzeczywiście – jest to kolejny stopień wciągania dzieciaków do świata maniakalnych czytelników. Świetnie!