Sytuacja Meto i jego towarzyszy wcale znacznie się nie poprawiła po ucieczce z Domu. Wprawdzie społeczność w której się znaleźli wydaje się skrajnie inna od tej domowej, jednak czy bezpieczniejsza i przyjaźniejsza? Jednym z mniej znaczących wątków, który bardzo mi się podoba, jest pokazanie co dzieje się, kiedy ludzie mają tylko książkową wiedzę i to w dodatku cenzurowaną, na różne tematy
„Pszczoły” Piotr Socha, tekst Wojciech Grajkowski, wydawnictwo Dwie Siostry, 70 stron, 28x38x1,4cm, twarda oprawa. Ogromy album o pszczołach. Jest w nim masa naprawdę ciekawych informacji zarówno przyrodniczych jak i historycznych dotyczących tych owadów, więc książka jest dobra z powodu treści, ale myślę, że o jej wyjątkowości przesądziły wielkoformatowe ilustracje. W naszym domu hit, właśnie pożyczyli […]
Tematem jest „nie bycie idealnym, a nawet wręcz przeciwnie”. Bohaterów jest pięciu, a każdy z nich z nich jest na swój sposób nieudany. Jeden ma dziury w brzuchu, drugi jest złożony na pół, trzeci sflaczały i śpiący bez ustanku, czwarty postawiony na głowie a piąty felerny. Pewnego dnia do ich koślawego domu przybył gość. Gość idealny
Nie da się ukryć, że ten album należy do najbardziej niewygodnych książek. Tak wielkich, że nie wiadomo gdzie je zmieścić w biblioteczce, a jednocześnie nikt nie chciałbym, żeby książka była mniejsza. Ilustracje są piękne, dokładne, narysowane trochę w stylu jak dawni podróżnicy i odkrywcy rysowali nowe gatunki w swoich notesach z wyprawy
Sara ma ciotkę Huldę, która jest upośledzona umysłowo. I choć trochę z tego właśnie powodu odbywa się wielka, wciągająca afera, to tak naprawdę upośledzenie ciotki nie dominuje akcji. Jest trochę jakby Hulda miała nietypowy charakter, albo była mocno ekscentryczna
Frania to czterolatka chodząca do przedszkola. Ma bardzo zajętych rodziców, dwie siostry – starszą i młodszą – oraz pluszaka Rysia. Niestety Frania ma też… okulary, co bardzo jej nie pasuje. Mimo że takie same okulary nosi tata. Być może jednak z taty nikt się z tego powodu nie śmieje. Ale z Frani już tak. Zwłaszcza jeden chłopak w przedszkolu, Wiktor
Życie w leśnym domku wygląda zupełnie inaczej, jest więcej przestrzeni, trzeba iść do nowej szkoły, nawiązać nowe znajomości, zająć się ogrodem, w ogóle zmienić styl życia. Wszyscy oczywiście są bardzo szczęśliwi, a babcia zaczyna nawet prowadzić własny interes, czyli niedzielną sprzedaż domowych gofrów ludziom, którzy spacerują po lesie
Bohaterem książki jest zły wilk, który wybiera się na spacer. Jest najedzony i zadowolony, ale jeszcze mu mało, więc postanawia wymusić trochę komplementów na własny temat. Spotyka różnych, mniejszych od siebie, mieszkańców lasu w tym dziewczynkę w czerwonym kapturku, trzy świnki, siedmiu krasnoludków
Pamiętam tę książkę. Przeczytałem ją w którejś z pierwszych klas podstawówki, kiedy odkryłem w bibliotece serię „Całą polska czyta dzieciom”. Bardzo ją polubiłem. A teraz zachwyciła moją sześcioletnią siostrę i… Tatę
Jeszcze nie zdążyłem napisać, co myślę o książce „Ćwir”, a tu wydawnictwo Dwie Siostry zaskoczyło mnie tytułem „Pod ziemią, pod wodą”. To duży, dwustronny album – z jednej strony dowiadujemy się co jest pod ziemią, z drugiej co jest pod wodą. Naprawdę jestem pod wrażeniem
Jest to rodzaj układanki z 25 dwustronnych kart. Można z nich ułożyć swoje miasto. Ale dla mnie to książka z oddzielonymi kartkami, bo wolałem sobie obejrzeć ilustracje siedząc w fotelu niż tak jak Klara rozkładać je na podłodze. Myślę, że po miasteczku kolejną częścią układanki będzie wieś
Utrzymany w klimacie książek postapokaliptycznych francuski dreszczowiec dla czytelników od dwunastu lat? To mogło być bardzo dobre, albo bardzo złe. Okładka wskazywała na to, że dobre. Postanowiłem tylko rzucić okiem. Okazało się, że nie mogę się oderwać. Musiałem przeczytać do końca
Bardzo zaskakująca książka. Po pierwsze temat wigilijny, a bohaterką jest babcia, więc można się spodziewać wypieków, robienia dekoracji, krzątania się, biegających dzieciaków, wielkiej choinki, prezentów i domu pełnego ludzi. Tymczasem jest sama ponad 80-letnia Małgorzata
Książka od razu mi się spodobała z powodu tytułu, bo jak wiele razy pisałem, uwielbiam wilki, wilkory, wilkołaki. Okładka też była fajna. A do tego naprawdę doskonały początek. Wciągający, obiecujący a mówiący o zwyczajnym życiu
Myślę, że słowo „dzikie” jest jednym z najbardziej zachęcających do zabaw, wypraw, odkryć. Fajnie jest trochę „podziczeć”, albo znaleźć jakieś totalnie dzikie miejsce, albo odkryć jakieś dzikie stworzenia. To wszystko jest w tej książce
Książki dla małych dzieci bywają naprawdę zabawne i dobrze narysowane. A do tego mają pomysły zaskakujące, a jednocześnie znane każdemu z życia. Ta historia na przykład kojarzy mi się z chwilą, kiedy ma się za dużo zabawek
Po pierwsze, to mnie się ten stary Londyn bardzo podoba, bo jest taki… londyński. Dokładnie taki, jak sobie wyobrażam po czytaniu różnych książek. Szczerze, to chciałbym, żeby teraz taki właśnie Londyn był
Pni Flakonik jest starsza panią, która ma taką przypadłość, że co jakiś czas się zmniejsza. Robi to bez powodu i nie jest w stanie nad tym panować, więc ma z tym wiele kłopotu. Chociaż może też robić całkiem ciekawe rzeczy
Ta książka została napisana ponad pół wieku temu. Jest to powieść o małej, bo zaledwie 127-letniej czarownicy i jej przyjacielu, mówiącym kruku Abraksasie, którzy sami mieszkają w niewielkim domku.
Jest takie powiedzenie „kopalnia wiedzy” i bardzo tu pasuje, bo jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu której człowiek zwyczajnie robi się mądrzejszy. „Uniwersytetu…” lepiej nie przegapić
Pamiętacie serię „Byli sobie odkrywcy”? To ta książka jest czymś takim, tylko o Polakach. Są tu dokładnie 23 postacie polskich pionierów – czyli osób, które zrobiły coś po raz pierwszy. Notatki o nich nie są długie, czytają się świetnie i mają wszystkie podstawowe informacje.