„To nie książka” naprawdę nie jest książką, tylko czymś w rodzaju notesu do zabawy. Tak jak kolorowanki dla maluchów, tylko dla młodzieży i dorosłych. Co mnie fascynuje w tego typu projektach? To że na całym świecie nie ma dwóch takich samych UKOŃCZONYCH „To nie książek”
Klarze bardzo się podoba książka, a najbardziej interesują ją obwarzanki, które można znaleźć na każdej ilustracji i to często w dziwnych miejscach. Może uda się to zobaczyć na zdjęciach, chociaż są małe. Teraz Kla chce koniecznie dostać krakowskie obwarzanki i mówi, że musimy tam po nie pojechać
Bohaterki książek dziejących się w czasach rycerskich zazwyczaj są księżniczkami, pokojówkami lub pracują w kuchni. Tak było też z Krzysią, która pomagała w kuchni na Zamku Jutrzenki. Jednak bardzo interesowało ją rycerskie rzemiosło, a zwłaszcza sztuka walki, której lekcje obserwowała codziennie zza drzwi kuchni
Zawsze przy polecanych książkach z wydawnictwa Multico pisałem o tym, że u nas czytają je wszyscy, cała rodzina, bo i najmłodsza Klara i Babcia i Dziadek. Tym razem nie muszę tego pisać bo na okładce dodano nawet napis „Książka do wspólnego, rodzinnego czytania”. Zgadza się
Bardzo dobrze spisane baśnie. Wiem, bo Klara, która baśni nie lubi i nie daje sobie przeczytać więcej niż jedną na raz, wysłuchała całej książki jednego wieczora. I chciała słuchać dalej
Książkę czyta się bardzo szybko, choć treści jest dużo. Ale ponieważ każde pytanie jest ciekawe, a odpowiedzi dość krótkie i jasne, to myślisz sobie: a zobaczę jeszcze to, no i jeszcze to bo też jest interesujące, i tak choć planowałeś rzucić tylko okiem, siedzisz i czytasz dalej
Dziś Klara po raz pierwszy przyniosła do kuchni książkę i postanowiła ją przeczytać rodzicom (przygotowywali właśnie jedzenie na imprezę urodzinową Kla). No i przeczytała. Uznaliśmy, że to jej pierwsza oficjalnie przeczytana książka całkiem samodzielnie
Żeby zostać w klimacie książki powinienem się w ogóle nie odzywać. Tylko dać zdjęcia. Ale postanowiłem napisać, że chyba bardzo trudno zrobić taką książkę bez słów i z jednym tylko miśkiem?
Nie sądzę, żeby ktoś jeszcze nie znał tej książki, ale jednak o niej napiszę, bo jest niezwykle narysowana. A miałem okazję stwierdzić to w ciekawym „eksperymencie”. Stało się tak, bo przez pomyłkę dostałem do recenzji oryginalny egzemplarz po niemiecku
Jest to historia pięciu znanych na całym świecie kobiet, ale opowiada fragmenty z ich dzieciństwa, czyli jak to było, kiedy były małe i skąd się wzięły ich pasje. Dowiadujemy się na przykład, że Marysia Skłodowska-Curii była słaba z gramatyki
Musza poezja spodobała się szczególnie Klarze. Właściwie to chciała, żeby przeczytać jej całą książkę na jeden raz. Wydawałoby się, że będzie współczuła muchom, których trup się ściele gęsto w wierszach, ale była raczej rozbawiona
Jest to zbiór bajek, opowieści polskich, znanych twórców: Ignacego Krasickiego, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Aleksandra Fredry, Stanisława Jachowicza, Józefa Ignacego Kraszewskiego i Marii Konopnickiej. Większość jest napisana wierszem. A do tego bardzo udane ilustracje
Książka jest zabawna, a jest o tym, co by było gdyby ludzie i dinozaury żyły w tym samym czasie i ze zdobyczami cywilizacji. Trochę jak w serialu „Jaskiniowcy”. To, że jest fikcja literacka i ludzie nie żyli w tym samym czasie co dinozaury jest wyjaśnione już na początku książki
W tym roku postanowiłem podjąć męską decyzję i spróbować wybrać najlepszych z najlepszych, czyli jedną wybitną książę w każdej z trzech kategorii: dzieci, młodsza młodzież, młodzież. Do tego dołączyłem pełną listę 30 najlepszych książek. Zapraszam
Już po pierwszym tomie „Niedoparków” stwierdziłem, że pomysł na tę książkę jest genialny. Każdy z nas miał sytuację w której ginęła mu skarpetka i w tej powieści zjawisko to zostało w końcu dokładnie wyjaśnione
Sam nawet nie wiem dlaczego opowieści o Prof. Filutku tak mi odpowiadają, ale naprawdę zrobiły na mnie duże wrażenie. Nie wiem też dlaczego kojarzą mi się z francuskimi powieściami o „Mikołajku”. Czy dlatego, że są sprzed lat? A może chodzi o takie pozytywne przesłanie, które teraz jakoś rzadko się zdarza?
Najciekawsze jest to, że bajka napisana 300 lat temu została narysowana w bardzo nowoczesny sposób. Nawet napisy są wmontowane nowocześnie – czasem trzeba szukać kolejności czytania
W pierwszej chwili można dostać oczopląsu, bo otwiera się książkę a tu część ilustracji i tekstu jest normalnie, a część do góry nogami. A to dlatego, bo cała zabawa polega na tym, że czytacie książkę do końca, na ostatniej stronie odkręcacie ją do góry nogami i czytacie znowu, tym razem idąc do początku
Ostatnio Klara wróciła do fazy na mini słonia Pomelo. Zawsze lubiła te książki, ale teraz czytała je na nowo, bo może już czytać sama i bardzo jej się to podoba. A Pomelo jest świetny do czytania dla początkujących, bo na każdej stronie jest jakaś linijka tekstu
Tak, Brandon Mull wraca tu do formy, którą znamy z „Baśnioboru”. A akcja i światy dookoła tak się zmieniają, że czytającemu zdarza się nawet pomyśleć „zaraz, zaraz, od czego właściwie to wszystko się zaczęło?”. Polecam
Krótkie opisy, ciekawostki, dużo interesującej treści, ale jednocześnie przyjemnej w czytaniu. jak opowieść. Na przykład moja Babcia przeczytała książkę w jeden wieczór. Za to Mama postanowiła czytać Klarze na początku każdego miesiąca tylko to co jest w danym miesiącu
Ta część zaczyna się tak „To jest Albert Albertson, lat prawie sześć”, na co Klara ucieszyła się i powiedziała: „To jest Klara Konstancja, lat prawie sześć” bo za niecały miesiąc naprawdę kończy sześć lat 🙂
Tak się złożyło, że wczoraj pokazywałem książkę o ekonomii a dziś o prawie dla dzieci. Ale uwaga – nie o prawach dzieci – tylko dosłownie o prawie. Moim zdaniem świetna i ważna pozycja na rynku dziecięcym a co najważniejsze zrozumiale napisana. Szkoda przegapić
Dla mnie ta książka jest duży wydarzeniem prywatnym. Grzegorz Kasdepke to autor pierwszych Mitów Greckich jakie przeczytałem i pierwszy pisarz z którym zrobiłem wywiad, a teraz miałem okazję napisać kilka zdań na okładkę jego książki!
Znacie to uczucie? Człowiek kładzie się spać wieczorem z jakimś problemem, czymś się stresuje, ogólnie wielka czarna dziura. A rano dziwi się, że tak się przejmował i znajduje rozwiązania. Albo nawet sprawa sama się rozwiązuje. Moim zdaniem to właśnie komiks pokazuje genialnie
Książka odleżała swoje na półce, bo okładka zupełnie nie rzucała się w oczy wśród innych książek. Czasem tak jest, że w końcu otwieram książkę, którą wiele razy przekładam sięgając po coś innego i okazuje się, że cały czas omijałem coś bardzo fajnego
Seria książek dla Klary z nowymi, ciekawymi bohaterami. Ciekawymi, bo jest to dwójka dzieci – dziewczyna i chłopak, trochę starsi od Kla, którzy mieszkają w tak zwanym blokowisku. Czyli akcja nie toczy się w domkach, tylko w blokach, gdzie mieszka masa ludzi i można spotkać dzieciaki w swoim wieku i się zaprzyjaźnić
Jest to rodzaj układanki z 25 dwustronnych kart. Można z nich ułożyć swoje miasto. Ale dla mnie to książka z oddzielonymi kartkami, bo wolałem sobie obejrzeć ilustracje siedząc w fotelu niż tak jak Klara rozkładać je na podłodze. Myślę, że po miasteczku kolejną częścią układanki będzie wieś
Mam takie wrażenie, że książka trochę została niezauważona, co wydaje mi się dziwne. Mnie „Szkoła kotów” wciągnęła i z powodu treści i z powodu zupełnie innej ideologii życia, która za nią stoi. No i jest to powieść ilustrowana. VIDEO RECENZJA
Książkę dostałem już jakiś czas temu, ale przeczytałem ją dopiero teraz, za to prawie na raz. Tym co przyciągnęło moją uwagę był pomysł autorki na ożywienie poznańskich płaskorzeźb i rzeźb – to niesamowicie działa na wyobraźnię.