Akcja komiksu jak na wątek kryminalny toczy bardzo powoli i, nie wiem dlaczego mam takie wrażenie, po cichu. To naprawdę wyjątkowo cichy komiks i to nie tylko dlatego, że jest mało dialogów. Może z powodu kolorów? Albo poważnego, trochę smutnego sposobu rysowania? Niejasności akcji? Niedomówień? Nie mam pojęcia, ale klimat dziwnej, nieuchwytnej grozy jest
Premiera czwartego tomu w Polsce była zapowiadana na rok 2015, więc czekałem z recenzją do momentu aż będzie można dostać polskie wydanie. Ale rok skończył się, więc zamieszczam recenzję angielskiej wersji i myślę, że polski komiks pojawi się już niedługo. Chyba że przegapiłem jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier roku??
Hilda to jedna z najlepszych bohaterek komiksów dziecięcych. A może najlepsza? Miałem farta, bo Ela Olszewska zgodziła się w moim imieniu wybrać na spotkanie z autorem Hildy w Londynie, wziąć autografy i zadać po pytaniu ode mnie i Klary. Tak naprawdę, to „zgodziła się” jest słabym określeniem, bo Ela uwielbia Hildę i sama bardzo chciała poznać Luke Pearson’a
Nie jest to na pewno komiks służący rozrywce, ale każdy nastolatek powinien go przeczytać, mało tego, powinien go przeczytać każdy rodzic nastolatka. A to z powodu tematu, którym jest bardzo poważna choroba, czyli depresja. Twórcy komiksu podpowiadają, że choroba ta często spotyka nastolatków, ponieważ to trudny moment w życiu
Bon ton jest ważnym elementem głównego wątku fabularnego, nie znajdziemy tu zwyczajowych wskazówek odnośnie zasad savoir-vivre. Tym razem zadaniem bon tonu jest pchnięcie akcji do przodu. Głównym bohaterem komiksu jest Robin Nietakt – rozbitek, który po wielu samotnych latach na wyspie wraca do cywilizacji, z czym ma niemały problem – przez czas spędzony w osamotnieniu zapomniał o wszelkich zasadach kultury osobistej
Biorę nowy tom o ryjówce, czytam, strasznie mi się podoba. „No, szkoda, że to już koniec”. Zaglądam do poprzedniego tomu i co? Czytam cały od nowa, a potem pierwszy. I wydaje mi się, że może nie wszyscy wiedzą, jaka to doskonała seria, więc pisząc recenzję w środku nocy (bo się zaczytałem) czuję, że przecież nie mogę pominąć pierwszych części!
O czym jest ta książka? O kocie. Co się w niej dzieje? Niby wiadomo, ale trzeba sobie samemu opowiedzieć. Bo każda historyjka to kilka obrazków bez napisów i na koniec jest tylko podsumowanie. Czyli czytelnik jest też trochę autorem
Sam nawet nie wiem dlaczego opowieści o Prof. Filutku tak mi odpowiadają, ale naprawdę zrobiły na mnie duże wrażenie. Nie wiem też dlaczego kojarzą mi się z francuskimi powieściami o „Mikołajku”. Czy dlatego, że są sprzed lat? A może chodzi o takie pozytywne przesłanie, które teraz jakoś rzadko się zdarza?
Znacie to uczucie? Człowiek kładzie się spać wieczorem z jakimś problemem, czymś się stresuje, ogólnie wielka czarna dziura. A rano dziwi się, że tak się przejmował i znajduje rozwiązania. Albo nawet sprawa sama się rozwiązuje. Moim zdaniem to właśnie komiks pokazuje genialnie
To chyba pierwszy komiks, który Klara postanowiła zabrać do swojej biblioteczki. Do tej pory nawet dziecięce komiksy zostawały w moich zbiorach, ale tym razem Kla uparła się, że chce obie części postawić na swoich półkach. To było zabawne, choć zaczynam się lękać co będzie dalej
Podoba mi się, że przygoda, chociaż dla dzieci, jest złożona, zapętla się, jest kilka wątków, które ostatecznie się łączą w całą, dość długą opowieść. Często historie dla dzieci są dość banalne, a tu naprawdę można się wciągnąć. W dodatku czuć klimat wakacji
Jeden z najzwyczajniejszych i najlepszych komiksów jakie czytałem w ostatnim roku. Niesamowicie trafny i od razu zaprzyjaźniłem z bohaterami. Nie chciałbym rozstrzygać, który z pięciu nowych komiksów dla dzieci Egmontu, jest najlepszy, ale zdradzę, że po ten sięgnąłem jako pierwszy
Zapraszam na videorecenzję komiksu Łauma nakręconą dla programu „Zaczytane wakacje” emitowanego w TVN24. Rada dla mnie na przyszłość? Nie kręcić, kiedy zza kamery oślepia słońce 😉
Ta książka jest tak ładna i fascynująca, że można ją ciągle oglądać od nowa. Ma tyle drobiazgów, że nie da się obejrzeć przy pierwszym czytaniu. Z jednej strony chcesz wiedzieć co będzie dalej, a z drugiej, nie chcesz przegapić żadnego szczegółu
Mojej siostrze Klarze lat 5 „Uczta…” się bardzo podobała. Zwłaszcza zastanowiły ją wielkie ilości sztućców. Zaczęła się niepokoić dlaczego w jej zestawie są tylko cztery
Dla głównego bohatera Adama, był to czas, kiedy był nastolatkiem i miał sprawy nastolatków, a jednocześnie obserwował zwyczajne życie w Polsce – kartki na żywność, pustki na stołach, a potem początek przemiany – obrady Okrągłego Stołu, pierwsze wolne wybory
Tym razem Hilda żyje w górach przez… dwie pierwsze strony. W tej części autor komiksu zaryzykował i przeniósł akcję do Trolberg. Na początku trochę mnie to zdziwiło a nawet zasmuciło. Nie wierzyłem, że Hilda w mieście może być dobra.