Sytuacja Meto i jego towarzyszy wcale znacznie się nie poprawiła po ucieczce z Domu. Wprawdzie społeczność w której się znaleźli wydaje się skrajnie inna od tej domowej, jednak czy bezpieczniejsza i przyjaźniejsza? Jednym z mniej znaczących wątków, który bardzo mi się podoba, jest pokazanie co dzieje się, kiedy ludzie mają tylko książkową wiedzę i to w dodatku cenzurowaną, na różne tematy
Warto sięgnąć po tę książkę, choćby dlatego, że jest ładnie napisana i doskonale się czyta. Właściwie nawet nie zauważasz jak dotrzesz do ostatniej strony. Jest też mocno wzruszająca. I mówi o ważnych sprawach. Ale to już na pewno wiecie, jeśli znacie serię „Plus, minus 16”
ANGIELSKI WTOREK: Narrator szuka swojej sowy. Na kolejnych stronach widzimy różne ptaki, ale narrator marudzi, że to żaden z nich, bo: tego dziób jest zbyt błyszczący, drugiego brzuch jest zbyt „tufty” (kępiasty?), trzeci ma ogon zbyt szorstki, czwartego skrzydła są zbyt kędzierzawe, a piątego pędzelki uszu są zbyt miękkie. Wszystko to można sprawdzić, bo jest to książka dotykowa
Tym co mnie najbardziej zaskoczyło w „Królu” było zakończenie – równie smutne co początek. Katarzyna Ryrych nie poszła na łatwiznę. Niczego nie osłodziła. Z jednej strony jestem jej za to wdzięczny, z drugiej poczułem przytłaczający smutek, który przez wiele dni, nie pozwolił mi usiąść do napisania tej recenzji
Czy jest Adventure Time jest dziwny? Jest. Taki jego urok. Dziwny, pokręcony i abstrakcyjny. Ale opowiada tak naprawdę o normalnych sprawach. I dlatego ma swoich oddanych fanów. Może powinienem od razu napisać o ważnej sprawie. Mimo że akcja komiksu toczy się w uniwersum serialowym, nie uczestniczą w niej główni bohaterowie, czyli Jake i Finn. Tym razem postacią pierwszoplanową jest niezbyt miła i dość egocentryczna Królewna Grudkowego Kosmosu
ANGIELSKI WTOREK: Bardzo kolorowa książka dotycząca niby podstaw, ale wielu rzeczy większość przeciętnych użytkowników komputerów nie wie. Książka jest po angielsku, ale co ciekawe, można w niej znaleźć słowa dotyczące świata komputerów, których używamy w naszym języku, bo ich nie tłumaczyliśmy, tylko przejęliśmy
Akcja komiksu jak na wątek kryminalny toczy bardzo powoli i, nie wiem dlaczego mam takie wrażenie, po cichu. To naprawdę wyjątkowo cichy komiks i to nie tylko dlatego, że jest mało dialogów. Może z powodu kolorów? Albo poważnego, trochę smutnego sposobu rysowania? Niejasności akcji? Niedomówień? Nie mam pojęcia, ale klimat dziwnej, nieuchwytnej grozy jest
KLARA (lat 6): Bardzo podoba mi się ta książka. Lubię oglądać w niej ilustracje jak czytam, bo oglądanie rysunków to też czytanie. Nie da się czytać książki jak od razu nie ogląda się rysunków. Od razu rozśmieszyło mnie jak na rysunku zobaczyłam, że zrobili bałwana do góry nogami. I że mają swoją rybkę w akwarium i wszędzie z nią chodzą jak z pieskiem. Mają też śmieszne ozdoby w domu z grubymi aniołkami tańczącymi jak w balecie
To jedna z książek, którą moja siostra czytała na święta. Zaczyna się od tradycyjnego pisania listów z wymarzonymi prezentami i przygotowań Mikołaja, który postanawia wszystkie te marzenia spełnić. Niestety okazuje się, że Św. Mikołaj gubi worek z prezentami, a ptaki i zwierzęta roznoszą tę wieść po lesie i mieście, aż dociera ona do dzieci. Na początku jest wielki smutek i przerażenie
Premiera czwartego tomu w Polsce była zapowiadana na rok 2015, więc czekałem z recenzją do momentu aż będzie można dostać polskie wydanie. Ale rok skończył się, więc zamieszczam recenzję angielskiej wersji i myślę, że polski komiks pojawi się już niedługo. Chyba że przegapiłem jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier roku??