„Ja chyba śnię” Joanna Wachowiak, Jola Richter-Magnuszewska, wydawnictwo Bis, stron 101, 21X21X1,4CM, twarda oprawa.
Kolejna z ulubionych książek mojego Taty. Poważnie. A nie ma ich wiele, bo Tata lubi chyba bardziej tradycyjne książki dla dzieci. Mama teraz z niego żartuje, bo to już trzecia książka tej autorki, którą Tata jest zachwycony. Jak tylko zaczął czytać Klarze, to już po pierwszy rozdziale zawołał Mamę, żeby też słuchała, bo taki mądry rozdział i wspaniały dla dzieci. Dlatego przy następnej recenzji poproszę go o wypowiedź.
Co do samej książki, to jest to drugi tom przygód Bartka, którego życie realne miesza się z przygodami ze snów. Pierwszy tom miał tytuł „O czym się nie śniło dorosłym” i był równie dobry, a opisałem go tu:
http://ksiazkinaczacie.blox.pl/2014/03/DOBRA-KSIAZKA-NA-DOBRANOC.html
Tym razem Bartek nie śpi we własnym domu, czyli do jego przygód dochodzi wyjazd do cioci i wujka. Mama Bartka musi jechać do szpitala, ale nie napiszę dlaczego, bo byłby to spojler samego końca książki. Dla cioci i wujka takie goszczenie małego chłopaka, to też przygoda, bo nie mają dzieci. Tym razem Bartek spotyka na przykład ślimaka czarownika, Spuchatka i przeprowadza casting na zwierzątko domowe.
Po jednym z rozdziałów Klara miała sen o żółtym stworze, który odwiedził ją i zaglądał przez okno w sypialni. W ogóle Klara, tak jak ja, bardzo interesuje się snami i marzy o snach świadomych, na które można wpływać. Bardzo nurtuje ją też rola mózgu w śnieniu. Myślę, że to fajne zainteresowanie u tak małej dziewczyny. Z tego też powodu książki o Bartku bardzo jej się podobają. Ja również uważam, że są ciekawe, niebanalne, a jednocześnie nieudziwnione. Tata, to już pisałem lubi je czytać, bo są pozytywne, spokojne i zabawne.
Książka, tak jak chyba wszystkie, które mam z tego wydawnictwa, jest bardzo ładnie wydana, ma dobry format i bardzo trwałą okładkę. Ilustracje pasują do treści, są kolorowe i przyjazne.
Gdyby Klara oceniała książki, pewnie dałaby najwyższą notę. Ja Wam polecam, jeśli szukacie dobrej książki dla kogoś od 4, może 5 lat.
