„Sen który odszedł” Anna Onichimowska, ilustracje Krystyna Lipka-Sztarbałło, wydawnictwo Ezop, 24x21x0,9cm, stron 36, twarda oprawa.

Jak już wiele razy pisałem fascynuje mnie temat snu, a zwłaszcza dużo czytam o śnieniu świadomym. Dlatego jak tylko widzę książkę, która ma coś wspólnego ze snami, to od razu chcę ją przeczytać. Ta spodobała mi się z dwóch powodów – po pierwsza ma idealnie senną okładkę. A po drugie ma fajny tytuł, który od razu wskazuje na to, że historia będzie o tym przypadku, kiedy chcemy usnąć i za nic nie możemy, co jest bardzo denerwujące i często męczące.

Bohaterem opowiadania Tomek, który nie może zasnąć i wyrusza ze swoim zającem Filipem na poszukiwanie snu. Samo poszukiwanie okazuje się bardzo tajemnicze, bo pojawiają się w nim dziwne miejsca i zagadkowe postacie. Podróż trwa naprawdę długo, dzieją się w niej rzeczy niecodzienne, a czasem nawet trochę straszne.

Książka dostała wiele nagród za ilustracje, co mnie nie dziwi bo idealnie pasują do treści. Wszystkie utrzymane w szaro-niebieskiej kolorystyce, doskonale pokazują nocne wydarzenia. Ja miałem wrażenie, że przez te nocne kolory w książce panuje cisza nawet jak jedzie pociąg.

Książka jest oczywiście dla małych dzieci, co widać było nawet jak Mama czytała ją Klarze. Dla Klary akcja książki była jak najbardziej normalna, od razu uznała, że jej też się tak często zdarza jak nie może zasnąć i szuka swoich snów. Polecam.