„O prawie rozmowy z użyciem głowy” Anna Garbolińska, ilustracje Paulina Wyrt, wydawnictwo Novae Res, 21,5×21,5×1,3cm, stron 95, twarda oprawa.

To książka, którą również miałem przyjemność przeczytać przed publikacją i napisać kilka słów recenzji do środka wydania. Żeby nie powtarzać tego co napisałem, zamieszczam zdjęcia (jak widzicie jest też logo książek na okładce):

Tak się złożyło, że wczoraj pokazywałem książkę o ekonomii a dziś o prawie dla dzieci. Bardzo doceniam, że powstają książki o takiej tematyce, chociaż często zdarza się, że książki edukacyjne, takie z założonym tematem strasznie ciężko się czyta i są zwyczajnie nudne. Ale nie ta.

„O prawie rozmowy…” to druga książka Anny Garbolińskiej, którą polecam. Pierwsza była o ekonomii i dwa lata temu, mimo że nie była zbyt atrakcyjna graficznie, uznałem ją za najlepszą książkę o ekonomii dla dzieci.

W tej części ciekawska Lila zaczyna interesować się prawem i jego podstawowymi pojęciami. Tak się składa, że właśnie wyjeżdża na rodzinne wakacje, więc ma okazję do wielu rozmów na ten temat – nie tylko teoretycznych, ale też obserwacji na praktycznych przykładach. Jest to fajnie, lekko i sympatycznie napisane.

Pojawiają się tu pojęcia jak kampania wyborcza, wotum nieufności, prawa człowieka, służebność, zasiedzenie w złej wierze, dziedziczenie majątku itd. Dla mnie naprawdę świetna sprawa, bo w kwestiach prawnych, podobnie jak w ekonomicznych orientuję się słabo, a pora to zmienić i poznać chociaż podstawy.

Wydanie jest znacznie ładniejsze niż poprzedniej książki. Co do ilustracji to zdarzyło się coś ciekawego. Na początku okładka nie zrobiła na mnie większego wrażenia, ani mi się nie podobała, ani mi nie przeszkadzała. Za to po obejrzeniu środka zmieniłem zdanie. Bardzo mi się te rysunki podobają, mają świetny klimat, różnią się od tego co dominuje teraz na rynku, są ciekawe i dynamiczne. Zresztą zobaczcie sami na zdjęciach (jeśli coś dojrzycie, bo wyszły strasznie ciemne).

Książkę bardzo polecam i na pewno będę do niej wracał jeszcze nie raz.